به نقل از «فارس»

تأثیر کوپنی‌سازی مدارس بر جداسازی دانش‌آموزان- نمونۀ سوئد

تاریخ انتشار: ۲۱ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۲۳۵۶۸

ترجمه: رضا درخشان

این گزارش پژوهشی دربارۀ مدارس کوپنی در سوئد و دینامیزم تأثیرگذاری آن بر جداسازی قومی و کیفی در بین دانش‌آموزان است. نویسندگان نشان داده‌اند حتی در مناطقی که از قبل سطحی از جداسازی رواج داشته، بالارفتن حق والدین برای انتخاب مدرسه، سطح جداسازی را تشدید کرده است؛ گویی منتظر فرصت جداسازی نشسته‌اند و این خلاف ادعای مدافعان حق انتخاب را نشان می‌دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

براساس این پژوهش که در سال ۲۰۱۸ منتشر شده؛ همچنین اگر مدارس از طریق آزمون ورودی، مصاحبه، دریافت شهریه، ایجاد صف انتظار موانعی برای ثبت‌نام ایجاد کنند، روند جداسازی تشدید می‌شود.

راهکارهایی که نویسندگان برای کاهش جداسازی و افزایش تنوع و تکثر در مدارس پیشنهاد می‌دهند:

۱. کاهش تعداد مدارس در منطقه و جایگزین‌کردن مدارس بزرگ. این باعث می‌شود که خانواده‌ها امکان محدودتری برای جداسازی داشته باشند و مدارس به‌لحاظ قومی و طبقاتی و کیفی متنوع‌تر شود.

۲. به جای ایجاد موانعی نظیر آزمون و مصاحبه برای ثبت‌نام، قرعه‌کشی را جایگزین کنید. قوانین پذیرش باید محدود شود تا امکان جداسازی بین دانش‌آموزان به حداقل برسد.

(یادداشت دکتر رضا امیدی در معرفی این مقاله)

چکیده

هدف این مطالعه، بررسی چگونگی تأثیر فرصت‌های انتخاب مدرسه بر جداسازی مدرسه است. مورد آزمایشی، مدارس رایگان مبتنی بر کوپن در کشور سوئد است. در این مطالعه، 13 گروه از دانش‌آموزان کلاس نهم، با در نظر گرفتن اطلاعات جغرافیایی مدارس و نیز ترکیب اجتماعی-اقتصادی و قومی و محله ای اطراف مدارس مورد بررسی قرار گرفته اند.

جداسازی بر اساس هر دو زمینه قومی و تحصیلی به شدت تحت تأثیر فرصت های انتخاب مدرسه قرار می گیرد.

 

برآوردها نشان می دهد که جداسازی بر اساس هر دو زمینه قومی و تحصیلی به شدت تحت تأثیر فرصت های انتخاب مدرسه قرار می گیرد. افزایش فرصت‌های انتخاب منجر به افزایش تفکیک مدارس می‌شود.

افزایش فرصت‌های انتخاب منجر به افزایش تفکیک مدارس می‌شود.

 

تأثیر جداسازی فرصت‌های انتخاب مدرسه در سراسر مناطق مدرسه با پروفایل‌های اجتماعی-اقتصادی و قومی متفاوت است، اما تفکیک مدارس در مناطق مسکونی یکپارچه در نتیجه افزایش گزینه‌های انتخاب مدرسه بسیار بیشتر می‌شود.

 

مقدمه

در چند دهه اخیر، بیشتر کشورهای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) فرصت‌های انتخاب مدرسه را برای والدین و فرزندانشان افزایش داده‌اند و به آنها حقوق خاصی برای انجام انتخاب مستقل در مورد محل تحصیل فرزندانشان اختصاص داده‌اند. در ایالات متحده، این موضوع یک بحران مستمر است، زیرا پیشنهادات بودجه اخیر نشان می‌دهد که افزایش انتخاب مدرسه توسط والدین به عنوان یک وسیله برای قدرت بخشیدن به والدین در انتخابات برای فرزندانشان در نظر گرفته شده است.

کشورهای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی فرصت‌های انتخاب مدرسه را برای والدین و فرزندانشان افزایش داده‌اند.

 

با این حال، اغلب نگرانی‌ها در مورد اثرات جداکننده احتمالی ناشی از انتخاب آزاد مدرسه مطرح می‌شود. اگر الدین و فرزندان خانواده‌های برتر از فرصت‌های انتخاب با امتیاز بیشتر بهره‌مند شوند، ممکن است تأثیرات همسالان مثبت تجربه شده توسط دانش‌آموزان با پیشرفت کم کاهش یابد و ادغام اجتماعی مختل می‌شود.

نگرانی‌ها در مورد اثرات جداکننده احتمالی ناشی از انتخاب آزاد مدرسه مطرح می‌شود.

 

در عوض، مدافعان سیاست‌های انتخاب مدرسه مدعی‌اند که علاوه بر قدرت‌بخشی به والدین، این سیاست‌ها می‌توانند به عنوان یک وسیله برای مقابله با جداسازی مدرسه ناشی از جداسازی مسکونی دیده شوند، زیرا چنین سیاست‌هایی برای دانش‌آموزان محروم امکان دسترسی به مدارس بهتر خارج از مناطق فقیر آن‌ها را فراهم می‌کنند.

برای افزایش دانش ما در مورد اینکه انتخاب مدرسه چگونه بر جداسازی اثر می‌گذارد، این مقاله بر این تمرکز دارد که تفاوت‌ها در امکانات انتخاب مدرسه محلی در داخل یک سیستم کلی انتخاب مدرسه چگونه بر ترتیب محلی دانش‌آموزان (بر اساس کشور محل تولد و تحصیل والدین آنها) در مدارس مختلف تأثیر می‌گذارد. مطالعه ما در نمونه سوئد انجام شده است.

مدافعان دعی اند چنین سیاست‌هایی برای دانش‌آموزان محروم امکان دسترسی به مدارس بهتر خارج از مناطق فقیر آن‌ها را فراهم می‌کنند.

 

استراتژی تحلیلی ما از این حقیقت بهره‌می‌برد که فرصت‌های انتخاب در طول زمان در محدوده‌های مدرسه به شدت متغیر هستند. ما با ارائه یک آزمون بسیار سخت بررسی می‌کنیم که چگونه فرصت‌های محلی انتخاب مدرسه بر سطوح جداسازی مدرسه محلی تأثیر می‌گذارند. ما (1) تأثیرات این تغییرات بر سطوح جداسازی را ترسیم می کنیم، (2) انتخاب دانش‌آموزان برای مدارس تازه باز شده را بررسی می‌کنیم، و (3) چگونگی تأثیرات این تغییرات به ویژه با توجه به دسترسی محلی به اشکال مدرسه جایگزین، ترکیب جمعیت محلی و جداسازی منطقه محلی را مورد نظر قرار می دهیم.

سیاست‌های انتخاب مدرسه و جداسازی مدرسه

از لحاظ نظری، روشن نیست که انتخاب آزاد مدرسه به سطوح بالاتر یا پایین‌تری از جداسازی منجر می شود. دفاع‌کنندگان سیاست‌های انتخاب آزاد مدرسه معتقدند که این امکانات ایجاد دسترسی برای کودکان محروم (یعنی اقلیت‌ها یا طبقات پایین) به مدارس بهتر خارج از مناطق فقیر را فراهم می‌کند. بنابراین، افزایش انتخاب باید منجر به کاهش جداسازی مدرسه شود. این مدل "رهایی" از انتخاب مدرسه، که در آن انتخاب مدرسه به عنوان یک عامل برای مقابله با جداسازی مسکونی مورد توجه قرار گرفته است، همراه با توسعه‌های ایدئولوژیکی که از مدل مدیریت جدید عمومی حمایت می‌کنند و رقابت شبیه به بازار را در بخش عمومی ترویج می‌کنند، راهنمای تصمیم‌گیران سیاست در بیشتر کشورهای غربی در دهه‌های اخیر بوده است.

بر خلاف فرض‌های "مدل رهایی"، والدین گروه اقلیت با ثروت بیشتر به طور کلی احتمال انجام انتخاب فعّالانه‌تر مدرسه و انتخاب از مدرسه محلی خود را دارند. اگر به مدارس اجازه داده شود که از موانع ورود، مانند مصاحبه، آزمون‌های ورود یا لیست‌های انتظار، استفاده کنند، یا هزینه‌های تحصیلی را افزایش دهند، این اثرات جداسازی احتمالاً تشدید می‌شوند. مدارس مغناطیسی معروف در ایالات متحده (مدارس با برنامه‌های تخصصی که دانش‌آموزان را از مناطق مختلف جذب می‌کنند) به عنوان یک عامل برای کاهش جداسازی در مدارس عمومی ظاهر شدند؛ مقررات تضمین می‌کنند که این مدارس از معیارهای ورودی استفاده می‌کنند که به کاهش جداسازی کمک می‌کند، و این به نظر می‌رسد که این مدل انتخاب مدرسه، جداسازی را افزایش نمی‌دهد. انتخاب آزاد مدرسه، بدون هیچ نوع الزامی برای توازن ترکیب مدرسه با توجه به زمینه کودکان حاضر، تمایل به افزایش جداسازی دارد. در ایالات متحده، هنگامی که تعداد کودکان سیاه پوست در جامعه آن‌ها افزایش می‌یابد، دانش‌آموزان سفید بیشتر احتمال دارند که در مدارس خصوصی ثبت نام کنند.

والدین چه نوع مدارسی می خواهند؟

برای درک تأثیری که در دسترس بودن انتخاب مدرسه بر سطوح جداسازی دارد، درک اولویت‌های والدینی که مدارس را انتخاب می‌کنند بسیار مهم است. تحقیق ها در این زمینه نشان داده است که مدارسی والدین معمولا ترجیح می دهند با این اولویت ها انتخاب می شوند: 1) مدارسی که در نزدیکی خانه خود قرار دارند، 2) مدارسی که ترکیب مناسبی از همسالان دارند، و 3) مدارس با کیفیت پیشرفت عالی

مدارسی والدین معمولا ترجیح می دهند: 1) مدارس نزدیک خانه، 2) مدارس با ترکیب مناسبی از همسالان، و 3) مدارس با کیفیت

 

با توجه به وزن نسبی که به ترکیب همسالان و کیفیت مدرسه داده می شود، تحقیقات نشان می دهد که ترکیب همسالان عامل مهم تری برای انتخاب مدرسه است، اما تفاوت های ظریف مهمی در این الگو وجود دارد. میانگین پیشرفت تحصیلی تابعی مشترک از ارزش افزوده اثربخشی مدرسه و تأثیرات مرتبط با انتخاب دانش‌آموز در مدارس است که دومی بخش بزرگ‌تری از واریانس را به خود اختصاص می‌دهد. بنابراین والدینی که علاقه مند به رشد یادگیری فرزندشان هستند، باید علاوه بر ترکیب مدرسه، نوعی معیار ارزش افزوده اثربخشی مدرسه را نیز بسنجید.

ترکیب اجتماعی مدارس برای انتخاب مدرسه مهم‌تر از سطح پیشرفت مدارس است.

 

اگر پیشرفت تحصیلی وارد محاسبات والدین شود، معمولاً این کار را به صورت میانگین پیشرفت تحصیلی انجام می دهد که به شدت با ترکیب اجتماعی-اقتصادی و قومی مدرسه ارتباط دارد. با این حال، اکثر مطالعات نشان می‌دهند که ترکیب اجتماعی مدارس برای انتخاب مدرسه مهم‌تر از سطح پیشرفت مدارس است. به دلیل همبستگی قوی بین این دو بعد، والدین احتمالاً تشخیص آنها را دشوار می دانند یا یکی را به عنوان شاخص یا حتی بهانه ای برای دیگری استفاده می کنند، مانند زمانی که نگرانی در مورد ترکیب اجتماعی مدارس وجود دارد.

زمینه نهادی

مشابه با بیشتر کشورهای غربی، سوئد به سوی یک سیستم با افزایش فرصت‌های آزادی انتخاب مدرسه برای دانش‌آموزان و والدین آنها حرکت کرده است و تشویق به رقابت بین مدارس دارد. در واقع، یکی از بهترین اصلاحات انتخاب مدرسه در جهان غرب در سوئد و در سال ۱۹۹۲ اجرا شد، که از یک سیستمی بدون گزینه های انتخاب و بدون وجود گزینه های خصوصی‌، به یک سیستمی حرکت کرد که به والدین این امکان را می‌داد که فرزندان خود را در هر مدرسه عمومی در شهرداری (تا حد محدودی از نظر فضا)، یا یک مدرسه مستقل با تأمین مالی عمومی، بدون هیچ نوع الزامی برای توازن ترکیب مدرسه، قرار دهند.

سوئد به سوی یک سیستم با افزایش فرصت‌های آزادی انتخاب مدرسه برای دانش‌آموزان و والدین آنها حرکت کرده است.

 

درصد دانش‌آموزانی که در مدارس مستقل ثبت‌نام کرده‌اند، از زمان اجرای این اصلاح به طور چشمگیری افزایش یافته است. در دوره مشاهده برای مطالعه حاضر، ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۲، این نسبت از ۴ درصد به ۱۳ درصد افزایش یافته است.

سیستم کوپنی آموزشی سوئد به معنای این است که کوپن ها به گروه‌های خاصی اختصاص نمی‌یابند و مشابه سیستم‌های انتخاب مدرسه در جایگاه‌های شیلی، دانمارک، هلند و نیوزیلند است. مدارس مستقل سوئد باید از مدارس خصوصی تفکیک شوند، زیرا به هیچ نحوی از طریق شهریه‌های والدین تأمین مالی نمی‌شوند، بلکه مکلفند کوپن مدرسه را به عنوان پرداخت کامل قبول کنند و هیچ افزایش هزینه‌ای مجاز نیست.

یکی از بهترین اصلاحات انتخاب مدرسه در جهان غرب در سوئد و در سال ۱۹۹۲ اجرا شد.

 

اگرچه تمام مدارس باید برای هر کسی که درخواست می‌دهد باز باشند و اجازه تبعیض را ندارند، اما برای مدارس مستقل این فرصت وجود دارد که به طور غیرمستقیم با قرار گرفتن در مناطق با پروفایل‌های اجتماعی یا قومی خاص و با هدف اطلاع‌رسانی به گروه‌های خاص والدین بر ثبت نام کنندگان اثر بگذارند. در مدارس مستقل، «جدا کردن» دانش‌آموزان با استعداد بالا مجاز نیست. مدارس مستقل سوئد تمایل دارند که در شهرداری‌های با جمعیت فراوان‌تر، و در مناطقی با نسبت بالای دانش‌آموزان با والدین متخصص، و همچنین در مناطق با نسبت بالاتر از میانگین مهاجران قرار گیرند.

مدارس مستقل سوئد از طریق شهریه‌های والدین تأمین مالی نمی‌شوند.

 

در مدارس عمومی محبوب، کودکانی که نزدیک به مدرسه زندگی می‌کنند یا کودکانی که برادر یا خواهری در همین مدرسه دارند، در فرآیند پذیرش اولویت دارند. مدارس مستقل همچنین می‌توانند از فهرست‌های انتظار برای اولویت‌بندی کودکان در فرآیند پذیرش استفاده کنند و این کار را به طور گسترده انجام می‌دهند. اکثر مدارس مستقل سوئد دانش‌آموزانی را قبول می‌کنند که حداقل دو سال در فهرست‌های انتظار آنها قرار داشته‌اند. فهرست انتظار یک مدرسه تمایل به افزایش با سطح متوسط تحصیلات والدین دارد که فرزندانشان به آن مدرسه می‌روند.

مدارس مستقل سوئد مکلفند کوپن مدرسه را به عنوان پرداخت کامل قبول کنند و افزایش هزینه‌ مجاز نیست.

 

احتمالاً فهرست‌های انتظار طولانی برای مدارس مستقل به عنوان نشانگرهای وضعیت تلقی می‌شوند و توسط والدین به عنوان "اثبات اجتماعی" کیفیت مدرسه در نظر گرفته می‌شوند. همچنین ممکن است تضمین کنند که تا حدی پایداری در ترکیب یک مدرسه حفظ شود، زیرا گروه کودکانی که به این مدارس می‌روند، یک گروه انتخابی از ساکنان پایدارتر ناحیه اطراف است، که والدین آنها کمی بیشتر در مورد چگونگی مسیریابی در سیستم مدرسه محلی اطلاعات دارند.

در مدارس مستقل، «جدا کردن» دانش‌آموزان با استعداد بالا مجاز نیست.

 

تحقیقاتی که اثرات انتخاب مدرسه بر جداسازی مدرسه در سوئد را بررسی کرده‌اند، نشان داده‌اند که انتخاب مدرسه منجر به افزایش متوسطی در جداسازی قومی می‌شود، اما اثرات کوچکتر یا صفری برای جداسازی اجتماعی مشاهده شده است. لیندبوم، توزیع واقعی دانش‌آموزان را با آنچه اگر اصل نزدیکی مد نظر قرار گرفته بود مقایسه کرد. او مشاهده کرد که افزایش جداسازی مسکونی، علت اصلی افزایش جداسازی مدرسه قومی در دوره مطالعه بوده است. انتخاب مدرسه نیز به افزایش جداسازی قومی کمک کرده است، اما به میزان کم. جداسازی اجتماعی تحت تأثیر افزایش انتخاب مدرسه قرار نگرفته است.

تحقیقات نشان داده‌اند که انتخاب مدرسه منجر به افزایش متوسطی در جداسازی قومی می‌شود.

 

یانگ هانسن و گوستافسون، از یک رویکرد مشابه استفاده کردند و توسعه جداسازی واقعی مدرسه را با سطوح جداسازی مدرسه مختصر مبتنی بر نزدیکی مقایسه کردند، به این نتیجه رسیدند که دینامیک انتخاب مدرسه منجر به افزایش جداسازی مدرسه قومی شده است، اما جداسازی اجتماعی تحت تأثیر قرار نگرفته است. به همین ترتیب، بلمارک، هولملوند و لیندال، مشخص کردند که افزایش جداسازی مدرسه قومی و اجتماعی بین سال‌های 1988 تا 2009 بیشتر بخاطر افزایش همزمان جداسازی مسکونی بوده است، اما نیز ناشی از دینامیک انتخاب مدرسه بوده است. کودکان از خانواده‌های با طبقه اجتماعی بالا معمولاً از نزدیکترین مدرسه عمومی خود خارج می‌شوند و احتمال بیشتری وجود دارد که در یک مدرسه مستقل حضور یابند. دانش‌آموزان با ریشه سوئدی خالص از مدارس عمومی با نسبت بالای مهاجران خارج می‌شوند.

استراتژی تجربی

منطق در استراتژی تجزیه و تحلیل ما این است که حتی در یک سیستم مبتنی بر انتخاب آزاد مدرسه، مانند سوئد، امکانات واقعی برای انتخاب مدرسه در طول زمان و فضا متفاوت هستند. در مناطق کم‌جمعیت، امکان انتخاب آزاد مدرسه وجود ندارد، در حالی که مناطق با جمعیت فراوان به وفور از انتخاب آزاد مدرسه برخوردار هستند. برای بررسی تأثیر انتخاب آزاد مدرسه بر سطوح جداسازی، ما از این تفاوت‌ها بهره می‌بریم و بررسی می‌کنیم که چگونه جداسازی مدرسه تحت تأثیر تفاوت‌ها در دسترسی به انتخاب است.

ما امکانات انتخاب مدرسه را به عنوان تعداد مدارس در دسترس برای انتخاب از میان مناطق محلی با اندازه داده شده در نظر می‌گیریم. با این رویکرد، می‌توانیم ارزیابی کنیم که چگونه گروه‌های مدارسی که برای جذب همان گروه از دانش‌آموزان رقابت می‌کنند، تحت تأثیر افزایش یا کاهش در دسترسی به مدارس جایگزین برای انتخاب قرار می‌گیرند. از آنجا که علت و معلول احتمالاً در سطح محلی عمل می‌کند، ما بر تغییرات داخل مناطق محلی با اندازه‌های کمتر تمرکز داریم، اما اعتبار نتایج ما نیز با استفاده از تعاریف مناطق بزرگتر بررسی می‌شود.

انتظارات تجربی

طراحی و اجرای یک سیستم انتخاب مدرسه به وضوح بر اثرات بالقوه آن بر جداسازی تأثیر دارد. سیستم انتخاب مدرسه سوئد در مورد ترکیب مدرسه نسبتاً آزاد است، زیرا هیچ سهمیه‌ای توسط مقامات اجرا نمی‌شود یا حتی تشویق نمی‌شود. با توجه به تحقیقات قبلی در مورد نحوه تأثیر سیستم های مدرسه بر جداسازی، این نوع سیستم احتمالاً سطوح جداسازی را تقویت می کند. از سوی دیگر، هزینه ها ممنوع است، و هیچ آزمون ورودی یا انواع دیگر موانع ورودی، مانند مصاحبه، برای پذیرش مدرسه وجود ندارد، که می تواند برخی از اثرات احتمالی سیستم بر جداسازی را محدود کند. با این حال، با توجه به شواهدی مبنی بر تمایل والدین به تحصیل فرزندانشان در مدارس با کودکان «مشابه» یا «در موقعیت های بهتر و بالاتر» ، و با فرض اینکه بخش غیر قابل اغماضی از والدین از این فرصت استفاده می کنند، به انتظارات تجربی زیر می رسیم:

هنگامی که تعداد مدارس در یک منطقه افزایش می یابد، در نتیجه جداسازی افزایش می یابد (فرضیه 1).

فواصل جغرافیایی برای تعیین مجموعه مدارسی که والدین می‌توانند به طور عملی مدرسه خود را انتخاب کنند، مهم هستند. اگر مدرسه آنقدر از خانه دور باشد که رفت و آمد را غیرواقعی کند، عملاً بخشی از این مجموعه در گزینه انتخابی قرار ندارد. در یک سیستم مدرسه مبتنی بر کوپن مانند آنچه در سوئد وجود دارد، برای خانواده‌های مناطق کم‌تراکم‌تر فضای انتخاب کمتر (یا هیچ) وجود دارد و برای خانواده‌های مناطق پرجمعیت فضای بیشتری برای انتخاب وجود دارد.

هنگامی که تعداد مدارس در یک منطقه افزایش می یابد، در نتیجه جداسازی افزایش می یابد.

 

تمایلات و باورهای والدین باید در رابطه با قرار دادن کودکان در مدارس مستقل در مقایسه با قرار دادن آنها در مدارس دولتی بیشتر مورد توجه قرار گیرد. بنابراین انتظار تجربی این است: وقتی تعداد مدارس مستقل در یک منطقه افزایش می‌یابد، در نتیجه جداسازی بیشتر از زمانی که تعداد مدارس دولتی افزایش می‌یابد افزایش می‌یابد (فرضیه 2).

در نتیجه افزایش تعداد مدارس مستقل در یک منطقه، جداسازی بیشتر از زمانی که تعداد مدارس دولتی افزایش می‌یابد افزایش می‌یابد.

 

ما همچنین فرض می‌کنیم که تأثیر تفکیک افزایش در مجموعه انتخاب‌ها به ترکیب اجتماعی-اقتصادی و قومی بافتی که این انتخاب‌ها در آن انجام می‌شوند، بستگی دارد. اگر مجموعه انتخاب‌ها در محیطی افزایش یابد که نارضایتی با اقتصاد اجتماعی یا قومیت ارتباطی نداشته باشد، این بر جداسازی تأثیر نمی‌گذارد، زیرا کودکانی که از مدرسه قدیمی منصرف می‌شوند با کودکانی که در آنجا می‌مانند تفاوتی ندارند. بنابراین، انتظار داریم که اثر تفکیک‌کننده افزایش تعداد مدارس در یک منطقه، در مناطق مدرسه‌ای که به نحوی غیرهمانند به جامعه هستند (فرضیه ۳)، بزرگتر باشد؛ به عبارت دیگر، مناطق مدرسه‌ای که قسمت قابل توجهی از والدین حس می‌کنند که در اقلیت محلی قرار دارند یا حداقل تعداد همتاهای گروهشان کمتر از انتظارات بر اساس میانگین جمعیتی دارند.

انتظار داریم اثر جداسازی در مناطقی که گروه‌های با "جایگاه بالا" در موقعیت اقلیتی هستند، نسبت به مناطقی که گروه‌های با "جایگاه پایین" در موقعیت اقلیتی هستند، بیشتر باشد.

 

گرایش به جداسازی احتمالاً در گروه‌هایی با "جایگاه بالا" بیشتر است. گروه‌هایی که به عنوان "بالاترین جایگاه" توسط خود و دیگران شناخته می‌شوند، باید بیشتر متمایل به حفظ مرزهای اجتماعی باشند و بنابراین تمایل به جلوگیری از آسیب دیدن موقعیت خود به واسطه نزدیکی فیزیکی به گروه‌های "جایگاه پایین" داشته باشند. پس، انتظار داریم اثر جداسازی ناشی از افزایش تعداد مدارس در یک منطقه در مناطقی که گروه‌های با "جایگاه بالا" در موقعیت اقلیتی هستند، نسبت به مناطقی که گروه‌های با "جایگاه پایین" در موقعیت اقلیتی هستند، بیشتر باشد (فرضیه ۴). جایگاه اقلیت ممکن است نسبی باشد؛ مهم این است که آیا گروه‌ها نسبت به ساختار جمعیتی زیرین کم فروغ هستند یا نه.

در مرحله آخر، نتیجه‌ رویکرد «آزاد» در مورد انتخاب مدرسه نشان می دهد در حالی که انتخاب خانه اغلب همزمان با انتخاب مدرسه انجام می‌شود، این موضوع در یک سیستم با آزادی انتخاب مدرسه، الزاماً صادق نیست. آزادی انتخاب مدرسه که والدین را از ارجاع به مدرسه محله آزاد می‌کند، این زمینه را دارد که این انتخابات را از هم جدا کرده و همبستگی بین ترکیب محله و ترکیب مدرسه را کاهش دهد، با اینکه این امکان را به کودکان در محیط‌های مسکونی جداگانه این امکان را می‌دهد که از مدارس یکنواخت و اغلب محرومانه خود بپرهیزند.

تغییرات در دسترسی به انتخاب مدرسه تأثیر منفی بر جداسازی مدرسه در مناطق با سطوح بالای جدایی مسکونی خواهد داشت.

 

ما این فرضیه را با مقایسه مناطق با سطوح مختلف جدایی مسکونی امتحان می‌کنیم. اگر این فرضیه صحیح باشد، یعنی اگر انتخاب مدرسه اثراتی از نوع ترکیب‌پذیر کننده مورد فرض در این دیدگاه داشته باشد، تغییرات در دسترسی به انتخاب مدرسه تأثیر منفی بر جداسازی مدرسه در مناطق با سطوح بالای جدایی مسکونی خواهد داشت (فرضیه ۵).

متن اصلی گزارش را می توانید از پیوند زیر دریافت کنید:

   

انتهای پیام/

از شما صاحبنظر گرامی در حوزه تعلیم و تربیت هم دعوت می کنیم، از نویسندگان، ممیزان و اعضای هیئت تحریریه پنجره تربیت باشید. برای ارسال مطالب و عضویت در هیئت تحریریه، از طریق ایمیل FarsPanjarehTarbiat@gmail.com مکاتبه فرمائید.

منبع: فارس

کلیدواژه: جداسازی دانش آموزان مدارس سوئد انتخاب مدرسه تنوع مدارس یکسان سازی مدارس مدارس مستقل مدارس آزاد اجتماعی اقتصادی و قومی مناطقی که گروه آزادی انتخاب مدرسه برای انتخاب مدرسه انتخاب آزاد مدرسه برای دانش آموزان انتخاب مدرسه افزایش فرصت انتخاب مدرسه افزایش جداسازی افزایش می یابد مدارس مستقل تعداد مدارس دانش آموزان منجر به افزایش ترکیب اجتماعی کاهش جداسازی والدین آنها ترکیب مدرسه عنوان یک نشان می دهد مدرسه محلی خانواده ها مجاز نیست نشان داده تحت تأثیر یک سیستم یک مدرسه تفاوت ها سیاست ها داده اند بر اساس ثبت نام

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۲۳۵۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هویت بخشی به مدارس آذربایجان‌غربی در دستور کار است

ایسنا/آذربایجان غربی مدیرکل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس آذربایجان‌غربی گفت: جهاد مدرسه سازی در دولت سیزدهم با قدرت، سرعت و با کیفیت ادامه دارد.

پیام صدقی، ۸ اردیبهشت ماه در آیین تودیع و معارفه مدیرکل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان بر اهمیت مشارکت در امر مدرسه سازی تاکید کرد و ادامه داد: ظرفیت‌های بزرگی در استان وجود دارد که می‌توان از این ظرفیت برای امر مدرسه سازی استفاده کرد. 

صدقی با بیان اینکه تکمیل پروژه‌های نیمه تمام جزو اولویتهاست، گفت: هویت بخشی به مدرسه و معماری مدارس، ساماندهی املاک مازاد و ساخت مجتمع‌های بزرگ با رویکرد محله محور در استان در دستور کار است. 

قهرمان رحمانی، مدیرکل سابق نوسازی، توسعه و تجهیز استان نیز گفت: با جذب ۱۳۰۰ میلیارد تومان از اعتبارات امسال، مدارس نیمه تمام تکمیل و مدارس جدید ساخته خواهد شد. 

وی با بیان اینکه جبران کمبود سرانه فضای آموزشی در استان باید در اولویت باشد، افزود: اولویت دولت تکمیل هنرستانهاست لذا با جذب اعتبارات و تکمیل هنرستانها و ۸ پروژه نیمه تمام گام موثری در توسعه فضاهای آموزشی استان می توان برداشت. 

به گزارش ایسنا، در این مراسم از زحمات قهرمان رحمانی، مدیرکل سابق تقدیر و پیام صدقی به عنوان مدیرکل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس آذربایجان‌غربی معرفی شد.

انتهای پیام